Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. (Dz. U. 07.61.417) w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia w budynkach mieszkalnych, obiektach użyteczności publicznej właściciele lub podmioty zajmujące się obsługą instalacji wodnej ponoszą odpowiedzialność za jakość wody dostarczanej do punktów czerpalnych co nakłada na nich obowiązek zwalczania bakterii Legionelli.
Od 1 stycznia 2008 r. na właścicielach lub podmiotach obsługujących instalacje ciepłej wody w budynkach zamieszkania zbiorowego oraz zakładach opieki zdrowotnej zamkniętej istnieje obowiązek wykonywania badań ciepłej wody w kierunku bakterii z rodzaju Legionella.
Bakteria Legionelii Pneumophila została dość późno zidentyfikowana bo dopiero w 1976 r. gdy podczas dorocznego spotkania Legionistów w Filadelfii wielu z nich zachorowało na nietypowe zapalenie płuc. Ten fakt nadał nazwę bakterii. Bakteria występuje w wszelkich rodzajach wody, nawet morskiej znajdziemy ją nawet w glebie.
Bakterie Legionelli znajduje optymalne warunki dla rozwoju w wodzie o temperaturze 20-50°C, w temperaturze 38-42 °C ich przyrost jest największy, natomiast w temperaturze 70 °C giną całkowicie.
Przyjmuje się że :
w temperaturze 55°C czas obumierania wynosi 20 min
w temperaturze 58°C czas obumierania wynosi 5-6 min
w temperaturze 60°C czas obumierania wynosi 2 min
w temperaturze 70°C czas obumierania wynosi natychmiastowy
Do walki z Legionelą proponujemy następujące metody:
– dezynfekcje termiczną systemem przegrzewu wody
– promieniowanie UV jest 100 % skuteczne ale działa tylko miejscowo i nie zabezpiecza dalszej instalacji wodnej
– dozowanie dwutlenek chloru (ClO2) dające najlepsze efekty i zabezpieczające również całą instalacje wodną
– systemy dozowania oparte na generatorach dwutlenku chloru np. Grundfos OXIPERM, wytwarzający dwutlenek chloru z dwóch wyjściowych produktów chemicznych: rozcieńczonego kwasu chlorowodorowego ( solnego HCI, stężenie do 9 % wag.) i rozcieńczonego roztworu chlorynu sodowego (NaClO2, stężenie do 7,5 % wag.)
– system dozowania przygotowanego wodnego roztworu dwutlenek chloru (ClO2) dozowane pompą do instalacji wodnej na podstawie przepływu wody. Układy takie sprawdzają się jedynie w mniejszych obiektach gdzie zapotrzebowanie na wodę i dwutlenek chloru (ClO2) jest niewielkie